ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΣΚΥΛΙΑ VS ΛΥΚΩΝ

Κι όμως είναι δυνατόν !!!Πρέπει να πάθεις λένε για να μάθεις ...Όλοι έχουμε πέσει στη παγίδα να κάνουμε εκπτώσεις στη ζωή μας με τη δικαιολογία πως είναι μια χρονική στιγμή που θα περάσει..Εφόσον όμως κάτι αρχίζει με έκπτωση τελειώνει και με έκπτωση . Ανοίγουμε τη πόρτα του σπιτιού μας σε ανθρώπους λίγους κι εκλεκτούς κάποιους συγγενείς και φίλους γιατί όμως δεν κάνουμε το ίδιο στη καρδιά μας ...Γιατί να χαριζόμαστε ακόμα κι αν δεν χαριζόμαστε γιατί να κάνουμε χάρες...Χρωστάμε ....δεν χρωστάμε .... ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΧΟΥΝ ΜΑΣ ΛΑΤΡΕΥΟΥΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΚΑΙ ΜΑΣ ΕΚΤΙΜΟΥΝ -Εκεί πρέπει να πάμε κι εκεί θέλουμε να πάμε ...ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΧΟΥΝ ΜΑΣ ΦΩΝΑΖΟΥΝ ΚΑΙ ΜΑΣ ΔΙΚΑΖΟΥΝ ...

Τελικά είναι προτιμότερο να μαζεύεις αδέσποτα σκυλιά από το δρόμο (τουλάχιστον η προσφορά δεν πάει στα σκουπίδια)...Τα τετράποδα είναι καλύτερες ψυχές και πιο άνθρωποι αν θέλετε από τα άλλα αδέσποτα που μπορεί να μη ζουν στο δρόμο αλλά είναι καταδικασμένα στο περιθώριο και μέρα παρά μέρα μεταμορφώνοντε σε Λύκοι.Οι άνθρωποι έχουν γίνει πιο λύκοι κι απ' τους λύκους -τόσο πολύ έχουν δηλητηριαστεί από τη μίζερη ζωή τους .Η λέξη αδέσποτα χρησιμοποιείται για να παραπέμψω σε ψυχές που περιτριγυρίζουν σαν αδέσποτα αλλά δεν ζητάνε κατά βάθος βοήθεια και περίθαλψη αυτό που θέλουν είναι αφού ληστέψουν ο,τι προλάβουν , να μας δαγκώσουν και να μας μολύνουν με τη μικρότητα και τη δυστυχία τους .

ΤΟ ΤΑΓΜΑ

Κάποια φιλιά είναι καταδικασμένα να γίνουν στάχτη απ' τη πρώτη συνάντηση ...Κάποιες ζωές είναι προορισμένες από το σύμπαν να συναντηθούν σε ένα κομβικό σημείο αιχμής για να εκπληρώσουν το τάγμα μιας προηγούμενης ζωής και έπειτα να συνεχίσουν χωριστά την οποιαδήποτε ζωή τους ...Κάποια σώματα είναι προορισμένα το ένα για το άλλο, να εξαγνιστούν στην ίδια τη φωτιά που απροκάλυπτα ζητά να τα παρασύρει στη κάθαρση...Κάποιες ψυχές είναι δίδυμες. Συγκλίνουν επικίνδυνα όπως ακριβώς η ζωή με το θάνατο τόσο μυστήρια όσο και μοιραία...Ποιος δεν το 'χει νιώσει :Σε μια στιγμή μαζί σου ...έζησα όλη μου τη ζωή. Στο βάθος των ματιών σου τη στιγμή που αναρωτιόμουν Ποιά /ός είσαι και που με πας ,έκανα τα ωραιότερα ταξίδια...Σα να κοιτάζω στο καθρέφτη τη ψυχή μου αισθάνομαι όταν είσαι απεναντί μου ....Σα να ακούω τον αντιλλαλό μου ,όταν μου μιλάς στο ακουστικό μου >>...Κάποια μάτια και κάποια σώματα επικοινωνούν τόσο τέλεια που κάνουν τον έρωτα στο πάθος της στιγμής να μοιάζει με τελετουργικό ιεροτελεστίας αλλά ποιός είναι ο θυσιαστής και ποιός ο θυσιαζόμενος ;Σε κάποια τέτοια πάθη που η έλξη είναι διαστημική δεν έμαθες ποτέ το ρόλο σου ...

Κάποιοι άνθρωποι εξουσιάζοντε από θεούς και δαίμονες δεν ανήκουν πουθενά, περπατάνε σε ναρκοπέδιο και προσπαθούν να βρουν την ισορροπία ανάμεσα σε φως και σκοτάδι ,λογική και τρέλα ,είναι υγιείς αλλά καταλήγουν πιο άρρωστοι από τους ασθενείς ,δεν σταματούν ποτέ να εξερευνούν ,έχουν τους δικούς τους νόμους ,αγγίζουν θεό και αμαρτία ,δεν ακολουθούν κανένα και κανενός το πεπρωμένο απλά γιατί ζουν το προσωπικό τους μύθο .

Κάποιοι άνθρωποι απολαμβάνουν τη διαδρομή ,για κάποιους άλλους αυτή δεν αρκεί ,επιδιώκουν και καταφέρνουν να φτάσουν στον προορισμό που επιθυμούν. Κάποιοι όταν φτάσουν εκεί συνεχίζουν πιο πέρα, όπου πάει άλλοι πάλι αφού απολαύσουν λίγο από τη θέα ξεκινάνε για έναν άλλο προορισμό πάλι απ' το μηδέν .Δεν ξέρω ποιοί χάνουν και ποιοί κερδίζουν αλλά σίγουρα αυτός που μένει στη θέα επειδή απλά ξέρει ότι δεν θα πάει -παρακάτω- αυτή τη θέα τη γεύεται ολοκληρωτικά σχεδόν εκστασιασμένος, είναι αυτός που θα βγάλει μια κραυγή προκαλώντας τον αντίλαλο του από τη μια άκρη του βουνού που βρίσκεται ως την άλλη, της απέναντι κορυφής του. Ενώ αυτοί που συνεχίζουν πάρα πέρα ακόμη κι αν έφτασαν να δουν κι άλλα σημεία αυτού του προορισμού -δεν άκουσαν ποτέ τον αντίλαλό τους .

ΜΙΑ ΠΑΡΑΞΕΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΘΑ ΣΑΣ ΠΩ

Για έναν απροσδιόριστο λόγο το τελευταίο καιρό η τηλεόραση έχει περάσει σε δεύτερη, τρίτη ,τέταρτη ,πέμπτη μοίρα στη καθημερινοτητά μου....
Βλέπουμε μόνο κλόουν ,μένουν ολοι στη γκριμάτσα χωρίς να μετράει κανείς στο βάθος τη θλίψη που ενυπάρχει σ' αυτή .

Παιδί μου αφησέτα ολα και γύρνα σπίτι
Μα μπαμπά εσείς με βάλατε σ' αυτή τη δουλειά απ' τα 5 μου χρόνια ...

Κι αυτό είναι το παράξενο ......


Η Τζούλια κινδυνεύει απο τους κακούς ....Ποιός ειναι ο λύκος και ποιά η κοκκινοσκουφίτσα; Γιατί απο το 2006 που παρακολουθούμε τη Τζούλια στιγμή δεν τη θυμάμαι στο ρόλο της κοκκινοσκουφίτσας .... Ζούμε σε μια εποχή που ανάγκες μας έχουν γίνει τα πιο άχρηστα πράγματα ...Ναι πλέον ειναι ανάγκη οταν γυρνάς απ' τη δουλειά να ανοίγεις την τηλεόραση και να κάθεσαι μπροστά με κομμένη την ανάσα γιατί ακριβώς δεν έχεις βρεί κάτι καλύτερο για να σου κόβεται αυτή....
Ιστορίες υπάρχουν πολλές του .... της ....... κι οχι παράξενες αλλα με νόημα και στόχο.
Κανείς δεν μιλάει γι' αυτές ...Πρωτη φορά βλέπουμε τα κατεδαφισμένα να εχουν τόση αξία ....Πιάσαμε πάτο απότομα πολύ απότομα τοσο ρηχά δεν πάει πιο κάτω ...Η τηρεόραση μοιάζει γιγάντια σκιά που εχει δεμένη τη Τζούλια και καθε Τζούλια και τη πάει οπου αυτή θέλει .....Κι οι δηθεν υποστηρικτές της, εΊναι αυτοί που στη κυριολεξία τη θυσιάζουν ''Στο λάκο των λεόντων ''της τηλεθέασης ...Όσο κι αν μοιάζει παράλογο η Τζούλια αντανακλά τη κοινωνία τόσο γελοίο αλλα και τόσο τραγικό ...Δεν βλέπουμε κάτι διαφορετικό -Εκ -πτωση και στις δύο ... Εσύ είμαι κοινωνία και σου μοιάζω.
Δεν ξέρω γιατι αλλα προτιμώ να κλείνω τη τηλεόραση και να βγαίνω έξω -θεωρώ πιο γοητευτικά τα ερείπια της πόλης , τα κατάμαυρα μπαλκόνια απο το καυσαέριο, τα κομμένα δέντρα στα δάση ,τα επεισόδια του Δεκεμβρη του 09, τη ζωή της Κούνεβα, το βιτριόλη (που πίνουμε όλοι καθημερινά)τη σφαίρα του Αλέξη, το πολιτισμό που δεν υπάρχει στην Ελλάδα ,τους ανέργους με ένα και δυο μεταπτυχιακά , τους ανθρώπους που ξυπνούν στις 5 τα ξημερώματα παίρνουν μια σκούπα και βγαίνουν στους δρόμους ,τη νεαρή κοπέλα απο τη Δανία που τις νύχτες απεκδύεται το ρόλο της μητέρας και κάνει στριπτίζ για να ζήσει κι όμως τη καθημερινή της ζωή τη βρίσκω πιο αξιοπρεπή απο της οποιασδήποτε Τζούλιας,τα παιδιά των φαναριών ,τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης στα ψυχιατρεία και στις φυλακές, τους επιζόντες της τραγωδίας στην Αιτή.....
Ολα αυτά ειναι σίγουρα πιο Εθνικά απο το διαζύγιο της Μενεγάκη .Αλλά μένουν στο συρτάρι γιατί αυτή η αλήθεια για το κόσμο δεν αξίζει να ειπωθεί Η ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΧΩΡΟΣ ΓΙ' ΑΥΤΗ ΜΠΡΟΣΤΑ ΑΠ' ΤΑ ΑΝΕΛΕΗΤΑ ΦΩΤΑ ή απλά δεν αποδέχεται τη Μάσκα του Κλόουν _