Σάββατο 20 Φεβρουαρίου 2010

ΤΟ ΤΑΓΜΑ
















Κάποια φιλιά είναι καταδικασμένα να γίνουν στάχτη απ' τη πρώτη συνάντηση ...Κάποιες ζωές είναι προορισμένες από το σύμπαν να συναντηθούν σε ένα κομβικό σημείο αιχμής για να εκπληρώσουν το τάγμα μιας προηγούμενης ζωής και έπειτα να συνεχίσουν χωριστά την οποιαδήποτε ζωή τους ...
Κάποια σώματα είναι προορισμένα το ένα για το άλλο, να εξαγνιστούν στην ίδια τη φωτιά που απροκάλυπτα ζητά να τα παρασύρει στη κάθαρση...Κάποιες ψυχές είναι δίδυμες. Συγκλίνουν επικίνδυνα όπως ακριβώς η ζωή με το θάνατο τόσο μυστήρια όσο και μοιραία...Ποιος δεν το 'χει νιώσει :Σε μια στιγμή μαζί σου ...έζησα όλη μου τη ζωή. Στο βάθος των ματιών σου τη στιγμή που αναρωτιόμουν Ποιά /ός είσαι και που με πας ,έκανα τα ωραιότερα ταξίδια...Σα να κοιτάζω στο καθρέφτη τη ψυχή μου αισθάνομαι όταν είσαι απεναντί μου ....Σα να ακούω τον αντιλλαλό μου ,όταν μου μιλάς στο ακουστικό μου >>...Κάποια μάτια και κάποια σώματα επικοινωνούν τόσο τέλεια που κάνουν τον έρωτα στο πάθος της στιγμής να μοιάζει με τελετουργικό ιεροτελεστίας αλλά ποιός είναι ο θυσιαστής και ποιός ο θυσιαζόμενος ;Σε κάποια τέτοια πάθη που η έλξη είναι διαστημική δεν έμαθες ποτέ το ρόλο σου ...


Κάποιοι άνθρωποι εξουσιάζοντε από θεούς και δαίμονες δεν ανήκουν πουθενά, περπατάνε σε ναρκοπέδιο και προσπαθούν να βρουν την ισορροπία ανάμεσα σε φως και σκοτάδι ,λογική και τρέλα ,είναι υγιείς αλλά καταλήγουν πιο άρρωστοι από τους ασθενείς ,δεν σταματούν ποτέ να εξερευνούν ,έχουν τους δικούς τους νόμους ,αγγίζουν θεό και αμαρτία ,δεν ακολουθούν κανένα και κανενός το πεπρωμένο απλά γιατί ζουν το προσωπικό τους μύθο .


Κάποιοι άνθρωποι απολαμβάνουν τη διαδρομή ,για κάποιους άλλους αυτή δεν αρκεί ,επιδιώκουν και καταφέρνουν να φτάσουν στον προορισμό που επιθυμούν. Κάποιοι όταν φτάσουν εκεί συνεχίζουν πιο πέρα, όπου πάει άλλοι πάλι αφού απολαύσουν λίγο από τη θέα ξεκινάνε για έναν άλλο προορισμό πάλι απ' το μηδέν .Δεν ξέρω ποιοί χάνουν και ποιοί κερδίζουν αλλά σίγουρα αυτός που μένει στη θέα επειδή απλά ξέρει ότι δεν θα πάει -παρακάτω- αυτή τη θέα τη γεύεται ολοκληρωτικά σχεδόν εκστασιασμένος, είναι αυτός που θα βγάλει μια κραυγή προκαλώντας τον αντίλαλο του από τη μια άκρη του βουνού που βρίσκεται ως την άλλη, της απέναντι κορυφής του. Ενώ αυτοί που συνεχίζουν πάρα πέρα ακόμη κι αν έφτασαν να δουν κι άλλα σημεία αυτού του προορισμού -δεν άκουσαν ποτέ τον αντίλαλό τους .