χαίοι θεοί κατέβαιναν στη γη για να γίνουν ένα με τους ανθρώπους ,για να συνουσιαστούν με ζώα και με δέντρα ,και με τα ίδια τα στοιχεία της φύσης . Γιατί εμείς να είμαστε τόσο συγκροτημένοι; Γιατί να μην δινόμαστε προς όλες τις κατευθύνσεις ;Από φόβο μη χάσουμε τον εαυτό μας; Έως τη στιγμή που πράγματι θα χάσουμε τον εαυτό μας ,δεν υπάρχει ελπίδα ότι θα βρούμε τον εαυτό μας. Ο δρόμος για το παράδεισο περνάει μέσα από τη κόλαση, λένε.
Το ποιαν άτροπο θα πάρουμε δεν έχει σημασία, αρκεί να πάψουμε πια να βαδίζουμε τόσο συγκρατημένα και επιφυλακτικά .
Είναι καταδικασμένοι εκ γενετής. Λυπηρό αν σκεφτεί κανείς πως όσο καλύτερες οι συνθήκες τόσο χειρότερη είναι η μοίρα τους .Μπορεί κανείς να τους διδάξει πώς να αναθρέψουν μεγαλύτερους υγιέστερους στην όψη νεανίες αλλά τόσο αυτοί όσο και οι απόγονοι τους είναι μαρκαρισμένοι ως αναλώσιμα πιόνια σε ένα άνευ σημασίας και άνευ ουσίας πείραμα. Από γενιά σε γενιά αυτό θα συνεχιστεί, ώσπου ένα μοναχικό πλάσμα να ξεφύγει από τα χέρια του ζωοτόμου και ν αρχίσει να έχει τη δική του φωνή και τη δική του ζωή.
Θα πρέπει να είναι πολύ μα παρά πολύ ξύπνιο το πλάσμα που θα κάνει την απόδραση. Το πιθανότερο είναι κάποιο αλλόκοτο ανήκουστο πλάσμα ,κάποιος λησμονημένος homo naturalis να αναλάβει τα ηνία. Κάποιος για τον οποίο όλη η πρόοδος μας και η εφευρετικότητα μας δεν σημαίνουν απολύτως τίποτε. Κάποιος ο οποίος θα κάνει κατοικία του τα δέντρα ή τα σπήλαια.- Έχουμε δοκιμάσει όλους τους άλλους τρόπους και έχουμε βρεθεί ξανά και ξανά σε μια κατάσταση ακραίας μιζέριας, ακραίας ανημποριάς .
Μια ριζική μεταμόρφωση μπορεί κάλλιστα να αρχίσει εδώ όπου η ψυχή του ανθρώπου δοκιμάζεται στο έπακρο . Πάνω από τα εθνικά και φυλετικά δράματα που συγκλονίζουν το κόσμο, παίζεται ένα ακόμα μεγαλύτερο δράμα :Το παγκόσμιο δράμα του Raison d’ etre και σε αυτό εμπλέκεται ήδη κάθε ζωντανή ψυχή.
Αντιλαμβάνομαι τη ζωή και το θάνατο να προχωράνε μαζί, σαν σιαμαία.
Αντιλαμβάνομαι ότι όποιο κι αν είναι το στάδιο της εξέλιξης ή της μη εξέλιξης, όποιες κι αν είναι οι συνθήκες, το κλίμα ,ο καιρός ανεξαρτήτως του εάν επικρατεί ειρήνη η πόλεμος ,άγνοια ή καλλιέργεια, ειδωλολατρία ή πνευματισμός υπάρχει μονάχα και πάντα ο αγώνας του ανθρώπου, ο θρίαμβος ή η πανωλεθρία του ,η χειραφέτηση του ή η σκλαβιά του, η απελευθέρωση του ή ο αφανισμός του.
Αυτός ο αγώνας που η φύση του είναι κοσμική αψηφάει κάθε ανάλυση, επιστημονική ή μεταφυσική, θρησκευτική ή ιστορική.
Το σεξουαλικό δράμα είναι μια μερική όψη του μεγαλύτερου δράματος που αενάως διεξάγεται στη ψυχή. Όσο περισσότερο, ο άνθρωπος ολοκληρώνεται τόσο το πρόβλημα του σεξ εμφανίζεται στη προοπτική του. Ζούμε στη Χώρα του ύπνου και ο καθείς στροβιλίζεται σαν σβούρα .
Αν ήμασταν αληθινά ξύπνιοι ,θα μας κατέπλησσε η φρίκη της καθημερινής ζωής. Κανένας που είναι στα συγκαλά του δεν θα μπορούσε ποτέ να κάνει τα τρελά πράγματα που μας απαιτούνται κάθε στιγμή της μέρας .Είμαστε όλοι θύματα ,είτε ανήκουμε στους υψηλά ισταμένους ,είτε στην πλέμπα ,είτε στους μικρομεσαίους. Δεν υπάρχει διαφυγή, δεν υπάρχει ασυλία .Σύμφωνα με τον jean Guéhenno la vrai trahison est de suivre le monde comme il va ;et d employer l esprit a le justifier. *
Διανοητικά ,ηθικά, πνευματικά είμαστε αλυσοδεμένοι .
Τι έχουμε πετύχει με το να εξαφανίσουμε ολόκληρες οροσειρές, με το να τιθασεύσουμε την ενέργεια πανίσχυρων ποταμών, η με το να μετακινήσουμε ολόκληρους πληθυσμούς εδώ κι εκεί σαν πιόνια στη σκακιέρα, αν εμείς οι ίδιοι παραμένουμε τα ίδια νευρικά, ελεεινά, απογοητευμένα πλάσματα που ήμασταν και πριν; Το να αποκαλείς πρόοδο μια τέτοια δραστηριότητα είναι η απόλυτη αυταπάτη. Μπορεί να αλλοιώσουμε το πρόσωπο της γης ώσπου να γίνει αγνώριστο ακόμα και στον ίδιο το δημιουργό ,αλλά αν αυτό δεν έχει επίδραση και σ εμάς ,τότε ποιο το νόημα ;
Το πώς θα είναι η σεξουαλική ζωή του ανθρώπου σε μια νέα κατάσταση των πραγμάτων ξεπερνάει την αδύναμη μου φαντασία. Ξέρουμε κάτι από τη φρενίτιδα και την έκσταση που χαρακτηρίζει τα έθιμα και τις τελετουργίες των παγανιστών και των πρωτόγονων. επίσης ξέρουμε κάτι από την τέχνη και τη λεπταισθησία που δεσπόζουν στα σμιξίματα των ερωτευμένων στην Ανατολή. Αλλά ποτέ δεν έχουμε δει, δεν έχουμε μάθει για ένα λαό ελεύθερο από προκαταλήψεις ,ιεροτελεστίες, φόβους ή ενοχές .
Οι γιατροί μας ,οι μανιακοί των νόμων ,όλοι οι τραχείς παιδαγωγοί και όσοι προκαλούνε σύγχυση και δεσπόζουν στο προσκήνιο προσπαθούν να μας κάνουν να πιστέψουμε ότι για να συμμετάσχει στη κοινωνική ζωή το άγριο, το πρωτόγονο ον, όπως το αποκαλούν ,θα πρέπει να πεδικλωθεί και να αλυσοδεθεί. Κάθε δημιουργικό ον ξέρει πόσο λάθος είναι αυτό. Τίποτε δεν επιτεύχθηκε ποτέ με το να εμποδίζει ,να αλυσοδένει ,να δεσμεύει ο ένας τον άλλο. Δεν εξαλείφεται έτσι μήτε το έγκλημα μήτε ο πόλεμος ,μήτε η ασυδοσία μήτε η απληστία .Το μόνο που επιτυγχάνεται εν ονόματι της κοινωνίας ,να διαιωνίζεται το μεγάλο ψέμα.
Όταν είμαι μόνος και σουλατσάρω στους δρόμους ,τότε έχω την αίσθηση των πραγμάτων :του παρελθόντος ,του παρόντος ,του μέλλοντος ,της γέννησης ,της αναγέννησης ,της εξέλιξης ,της επανάστασης και της διάλυσης. Και του σεξ σε όλο του το παθολογικό πάθος .
*Η αληθινή προδοσία είναι να ακολουθείς το κόσμο όπως πάει ,και να χρησιμοποιείς το πνεύμα σου για να τον δικαιολογήσεις .
Βασισμένο στο βιβλίο του ΧΕΝΡΙ ΜΙΛΕΡ «ο κόσμος του σεξ»
