Η ζωή μοιράζεται στους έχοντες, στους κατέχοντες και στους αντέχοντες .
Ο Νίτσε υποστηρίζει:ότι δεν με σκοτώνει με κάνει πιο δυνατό .
Σίγουρο είναι ότι πονάμε ...ότι και να κάνουμε πονάμε ...
Που πηγαίνει κανείς με μια φωτιά σβησμένη;
Στη φιλοσοφία του βουδισμού η πρώτη αλήθεια είναι ότι τα πάντα είναι πόνος-
η γέννηση είναι πόνος ,η παρακμή είναι πόνος ,η ασθένεια είναι πόνος ,όλα όσα είναι εφήμερα είναι πόνος.
Χωρίς απαραίτητα να είμαστε βουδιστές ,αν το καλοσκεφτείς τα εφήμερα δεν είναι αυτά που μας βασανίζουν περισσότερο;
Η δεύτερη αλήθεια είναι ότι η ρίζα του πόνου είναι η επιθυμία.
και Η ΤΡΊΤΗ ΑΛΉΘΕΙΑ
η αναίρεση της επιθυμίας οδηγεί στην αναίρεση του πόνου .
Μόνοι ηθοποιοί του Σύμπαντος είναι ο πόνος και η εξάλειψη του ...
ΙΣΩΣ
αν πείσουμε τον εαυτό μας για το παρακάτω :
Υπάρχει μόνο πόνος ,δεν υπάρχει
αυτός που πονά .
Δεν υπάρχει δράστης ,υπάρχει
μόνο δράμα.
Το Νιρβάνα υπάρχει ,αλλά όχι
αυτός ή αυτή που το ζητά
ο δρόμος υπάρχει ,αλλά όχι
αυτός ή αυτή που τον περπατά.
Είναι δυνατό να κατορθώσουμε σε τέτοιο βαθμό την εκμηδένιση του εγώ ώστε να πάψουμε πονάμε ...;
Ακόμα κι όταν ερωτευόμαστε ....ερωτευόμαστε περισσότερο το πόθο παρά το αντικείμενο του πόθου .
Ο άνθρωπος που χάνεται μέσα στο πάθος του ...Χάνει λιγότερα από εκείνον που χάνει το πάθος του.
ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΚΕΡΔΟΣ ΘΑ ΕΙΧΑΜΕ ΑΠΟ ΜΙΑ ΖΩΗ ΧΩΡΙΣ ΠΟΝΟ.
Σημασία έχει να τα βρεις με τη προσωπική σου έρημο και σε όλα τα δύσκολα που σε πονάνε να μένεις μόνος με την μοναξιά σου .
Η μοναξιά είναι ένα βαρύ κρασί που σε μεθάει, Άλλες είναι σαν ένα bitter tonic που σε τονώνει κι άλλες σε κάνει να χτυπάς το κεφάλι σου στο τοίχο .
αλλά ας είναι .........Είναι απαραίτητη η καταιγίδα για τα δέντρα που θέλουν να φτάσουν σε περήφανα ύψη .Δεν συμφωνείτε΄΄;΄
