Το να ζείς πλέον δεν ειναι ο κανόνας είναι η εξαίρεση στο κανόνα.

Τo non stop αγχος της καθημερινοτητας ειναι ο προσωπικος δαιμονας ολων μας γι ‘αυτο τρεχουμε και δεν φτανουμε.Ο κοσμος ..._που παει ο κοσμος; Εχω πια βαρεθει να ακουω αυτη την ατακα παντου.Οπου παμε ....παμε ,σημασια εχεις πως παμε; Aλλοι πανε απο τις σκαλες αλλοι απο το ασανσερ ,αλλοι τρεχουν κι αλλοι δεν μπορουν να παρουν τα ποδια τους, σιγουρα ομως υπαρχουν κι εκεινοι που εχουν αλλους να τρεχουν γι’ αυτους .Το τρεχω ειναι το μοτο της εποχης ,το σημα κατατεθεν του 21ου αιωνα και μη πειτε πως διαφωνειτε -οποιον και να ρωτησεις γυρω μας /Τι κανεις Μαρια ; Tρεχω ...Τι κανεις Γιαννη; Tρεχω .Ολοι τρεχετε ρε παιδια_ κι ολο στην ιδια θεση σας βρισκω, τι γινεται το μετανιωνεται στου δρομου τα μισα και παλι απ’ την αρχη. Ειχα ενα τηλεφωνημα χθες απο ενα φιλο δημοσιογραφο -περιμενει τα χριστουγεννα καθως μου ειπε να ‘’ζησει’’ κι οπως πολυ καλα το τοποθετησε τωρα -υπαρχω – δεν -ζω -...(Μπορει κι εγω τωρα που γραφω αυτο το κειμενο να εχω την αισθηση οτι ζω κι ειναι αληθεια, ''ζω'' οταν δημιουργω, μπορει μετα αφου τελειωσω να επιστρεψω στη κατασταση του απλα ''υπαρχω''). Εχουμε αναρωτηθει ποτε ποσες στιγμες απλα υπαρχουμε και ποσες ζουμε πραγματικα ..Ειναι απ’ τις φορες που η σιωπή με νικησε δεν μπορεσα να συνεχισω το διαλογο σ’ αυτη τη βαση γιατι θα απαντουσα φιλοσοφικα και θα μου το κλεινε και πολυ καλα θα κανε δηλαδη,ειναι φορες που η φιλοσοφια μοιαζει να ειρωνευεται τη πραγματικοτητα,ιδιαιτερα οταν η τελευταια μας ξεπερνα.Ομολογω πως εχω πιασει τον εαυτο μου να πεφτει στη παγιδα του απλα -υπαρχω- δεν -ζω- αλλα μαζι με μενα ποσοι ακομα και δεν το ξερουν; .Δεν ειναι διλημμα ουτε επιλογη ειναι καταναγκαστικη συνθηκη ...Αν ζουσαμε ολες τις στιγμες η αδρεναλινη θα χτυπουσε κοκκινο επι μονιμου βασεως ,τις φορες λοιπον που αυτη πεφτει στο μηδεν ,καθενας απλα υπαρχει .Αυτος ειναι ενας λογικος διαχωρισμος να ξεχωριζουμε τη μια κατασταση απο την αλλη .Απο το να βρουμε το τροπο να ζουμε ειναι προτιμοτερο να ξεκινησουμε απο το τι μας ανεβαζει την αδρεναλινη ΄..Και δεν μιλαω για να σκαλφαλωσουμε στο Εβερεστ η να παρουμε ενα 4x4 και να διασχιζουμε ποταμια ,να δουμε στα πιο καθημερινα πραγματα τι ειναι αυτο που μας ''ζει''...Ετσι λοιπον φτιαχνουμε δυο λιστες με τα πανω και τα κατω ...και στο τελος της εβδομαδας κανουμε τον απολογισμο μας, αρχικα θα ειναι καλα να ισορροπησουμε τη κατασταση δεν μπορουμε να φτασουμε ξαφνικα απο τη μια κατασταση στη αλλη η διαδρομη θα ειναι συναρπαστικη και η εμπειρια πολυτιμη .
Χαμογελα_ ειναι η καλυτερη δραστηριοτητα των χειλιων....
Γιατι οχι... Απολαυσε φαγητο με ξωτικες γευσεις μπορει να μη πας στην ινδια αλλα μπορεις να τη φερεις στο πιατο σου .Δεν χρειαζεται να φυγεις για να ταξιδεψεις υπαρχουν κι εναλλακτικες λυσεις... Πηγαινε σινεμα η για ενα ποτο μεσα η εξω απο το σπιτι και με τη κριση που υπαρχει -τωρα -μεσα θα ειναι ακομα καλυτερα.Διπλα στο τζακι με κερια αναμμενα και μουσικη στα αναλογα ντεσιμπελ ειναι κατι που το επιβαλλουν οι γιορτινες νυχτες. Αρχισε το τρεξιμο αλλα οχι με τη παραπανω εννοια του δεν-προλαβαινω- να -κανω- τιποτα-για-τον-εαυτο-μου αλλα ως σωματικη ασκηση-οι ινδιανοι ταραχουμαρα τρεχουν πολλα χιλιομετρα τη μερα και ζουν 100 χρονια μ αυτο το μυστικο .Και να φανταστεις οτι οι περισσοτεροι δεν φορανε παπουτσια- .Οχι καθε μερα το ιδιο και καθε μερα το ιδιο. Το πολυ το καθε μερα ειναι συνήθεια ,όχι απολαυση (αυτο ισχυει και για το σεξ).Θα δεις η ζωη σου δεν θα ειναι πια μιζερη .Η ζωη ειναι στα χερια μας κι ο χρονος για να την εκμεταλλετουμε ειναι ο ιδιος με τις ωρες που δοθηκαν στον Παστέρ,τον Μικελάντζελο,τη μητέρα τερέζα,τον Λεονάρντο ντα Βίντσι τον Άλμπερτ Αινστάιν .Ο κοσμος ειναι οπως εμεις οι ιδιοι.Ο κοσμος ειναι το κατοπτρο μος. Οπου τον παμε, παει .
Το να ζείς πλέον δεν είναι ο κανόνας είναι η εξαίρεση στο ΚΑΝΟΝΑ.''Ζείς τη στιγμή που το μυαλό αδειάζει απο σκέψεις κι αυτές οι στιγμές είναι δυο- η μια όταν χαλαρώνει κι η άλλη όταν αφήνεται στο κίνδυνο . Δεν έχει σημασία η διάρκεια που ''ζείς'' -αυτη τη στιγμή- .Σημασία έχει να τη ''ζείς'' .

Τη ζωή είναι καλό να τη ζείς με τους δικούς σου κανόνες ,το καλύτερο όμως είναι εκεί που δεν το περιμένεις να σπάνε οι κανόνες και να συμβούν ανατροπές.




Καλημέρα και καλό Weekend
Το πρωτελευταίο αυτού του χρόνου, άντε να το ζήσουμε!