Κι αφού αρχίζουμε μια κουβέντα σε ένα χώρο φιλόξενο και αμόλυντο όπως η αίσθηση του ολοκαίνουριου μπλε τετραδίου ,ας αρχίσουμε με τα απαραίτητα .Πάμε πρώτα σε αυτό το άγραφο χαρτί να φτιάξουμε ένα δέντρο .Για να γίνει ένα δέντρο χρειάζεται κόπος και μεράκι .Πρέπει να σκάψουμε μεγάλους λάκκους ,να φυτέψουμε σπόρους .
Σε όλους τους λαούς το δέντρο έχει εξέχουσα σημασία και αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της παράδοσης του .Υπάρχει το ιερό δέντρο ,το δέντρο της ζωής και του θανάτου, του καλού και του κακού ,το δέντρο του κόσμου ,της γνώσης ,του πεπρωμένου, το στοιχειωμένο δέντρο.
Με τις ρίζες του βαθιά στο χώμα και τα κλαδιά του ψηλά στον ουρανό ,το δέντρο γίνεται η γέφυρα ,ο συνδετικός κρίκος ανάμεσα στο θείο και τον άνθρωπο.
Η αξία του δέντρου και κατ ‘ επέκταση του δάσους δεν εστιάζεται μόνο στην αισθητική ,λατρευτική και συμβολική του ιδιότητα αλλά και στη ζωτική για τους ανθρώπους σημασία του .Ειναι τόσο σημαντικό για την ύπαρξη μας όσο και για τη συνέχιση της ζωής μας .Ήρθε η ώρα να αντιληφθούμε ότι όχι μόνο μας έκοψαν το κορμό,το δέντρο της ζωής αλλά πυρπόλησαν και ολόκληρο το δάσος (παιδεία, δικαιοσύνη, ελευθερία, εργασία).
Ήρθε η ώρα να δράσουμε. Κράτος δεν είναι οι τριακόσιοι αλλά ο υπερβατικός εαυτός μας. Δεν μένουμε πια στην επιφάνεια των πραγμάτων αγγίζουμε την ουσία τους και η ουσία τους βρίσκεται βαθιά μέσα στην ύπαρξη καθενός .Δεν επιδιώκουμε ξανά τα λάθη του παρελθόντος:Όταν η ανάπτυξη του δέντρου είναι πολύ μεγάλη ,το δέντρο φέρνει πολύ καρπό ,από την άλλη μεριά ,όταν το δέντρο φέρνει πολύ καρπό ,η ανάπτυξη μειώνεται . Όσα δέντρα μεγαλώνουν σε τεχνητά προετοιμασμένο έδαφος, με τεχνητά λιπάσματα είναι αναπόφευκτα αδύνατα και ανίκανα να ζήσουν τη φυσική διάρκεια της ζωής τους .Λέμε λοιπόν «Όχι!» στον εμβολιασμό (κέντρισμα),είναι βλαβερός για τo δέντρo της ζωής όπως και για όλα τα δέντρα . Λέμε «Ναι!» στη φυσική προσπάθεια ανάπλασης του δάσους που κάηκε ,γιατί αυτή έχει τις βάσεις της στη γόνιμο έδαφος της γης και πηγάζει από τα βάθη της ανθρώπινης ψυχής .Το δέντρο της ζωής θα αναγεννηθεί ,αυτός είναι ο νόμος της φύσης ,μετά το θάνατο έρχεται η ανάσταση.
Ο λάκκος είναι ο ίδιος σου ο εαυτός ,εκεί μέσα πρέπει να σκάψεις .Ο σπόρος είναι η αλλαγή μέσα σου .Το δέντρο είσαι εσύ . Το πότισμα αυτού του δέντρου που εκπροσωπείς είναι η μετάβαση από το «εγώ» στο «εμείς», η απελευθέρωση από τα γεωγραφικά δεσμά ,τις θρησκευτικές διαφορές και τις κοινωνικές διακρίσεις. Όλα τα δέντρα χρειάζονται πότισμα ακόμα κι αυτά που αντέχουν στην ξηρασία .Η επιθυμία σου για ζωή μετά τη συντριβή, είναι η ανάσταση .
Γυμνοί και εκτεθειμένοι, όλοι στην ίδια κόλαση συνοδοιπόροι ,δίνουμε τη πιο γενναία μάχη, όχι προς χάριν κάποιας ουτοπίας αλλά ενός ιδανικού: -του δέντρου της ζωής- .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου